W związku z niepokojącymi informacjami dotyczącymi nielegalnego zakopywania przez hodowców padłej trzody chlewnej Główny Lekarz Weterynarii informuje, co następuje:

Zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 padła trzoda chlewna stanowi materiał kategorii 2. Zwierzęta podejrzane o choroby zakaźne powinny być przekazywane do unieszkodliwienia w zakładach utylizacyjnych kat. 2 lub 1.  W w/w zakładach uboczne produkty pochodzenia zwierzęcego są przetwarzane zatwierdzoną metodą z zastosowaniem odpowiednich parametrów temperatury, czasu oraz ciśnienia. Materiał kategorii 1 oraz 2 jest przetwarzany w drodze sterylizacji ciśnieniowej (temperatura 1330 C, czas 20 minut pod ciśnieniem bezwzględnym co najmniej 3 barów). Uzyskana mączka mięsno-kostna i tłuszcz są spalane w zatwierdzonych spalarniach. Taki sposób obróbki gwarantuje unieszkodliwienie ewentualnych czynników zakaźnych i zapobiega przedostawania się tych patogenów do środowiska.

Ponadto hodowcy nie ponoszą kosztów związanych z przekazywaniem padłych zwierząt do utylizacji, ponieważ istnieje w Polsce specjalny system dopłat z budżetu państwa dla zakładów utylizacyjnych odbierających od rolników padłe zwierzęta.  Za realizację systemu dopłat do unieszkodliwiania padłych zwierząt odpowiada Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

 
Na stronie internetowej w/w Agencji pod linkiem dostępny  jest wykaz zakładów utylizacyjnych prowadzących przedmiotową działalność w poszczególnych województwach oraz kontakt do tych przedsiębiorstw.

Biorąc pod uwagę powyższe istnieje całkowity zakaz grzebania zwłok padłych zwierząt gospodarskich. W przypadku stwierdzenia przez powiatowego lekarza weterynarii nielegalnego zakopywania lub innego niezgodnego z prawem zagospodarowania w/w zwierząt  mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 maja 2014 roku w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenia określone w przepisach ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, dotyczące postępowania z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i produktami pochodnymi (Dz. U. 2014 roku poz.629).  Zgodnie z § 3 pkt 2 lit. b tego rozporządzenia kara pieniężna za taki czyn może wynosić od 3 000 do 11 000 złotych.